Υπάρχουν άλμπουμ που κοιτάς μόνο τον τίτλο και το εξώφυλλο και καταλαβαίνεις τι παίζει. Το Exercises in futility των Πολωνών Mgla προετοιμαζει από τη πρώτη ματιά τον ακροατή γι αυτό που θα επακολουθήσει. Μια ημίγυμνη φιγούρα σε απόγνωση με τα χέρια προτεταμένα προς τα πάνω σε ένα μάυρο φόντο και από δίπλα ο τίτλος. Η ματαιότητα και η απόγνωση συνοδεύουν τον ακροατή από την αρχή μέχρι το τέλος του άλμπουμ. Τα κομμάτια είναι αριθμημένα από το ένα ως το έξι σαν μικρές ιστορίες ενώ οι στίχοι είναι μηδενιστικοί. Οι συνθέσεις είναι απίστευτα δουλεμένες, με πολύ δυνατά ριφ και μανιασμένο ξύσιμο, το ντραμινγκ είναι υποδειγματικό και τα ακράια φωνητικά σε παρασέρνουν στη νοσηρή ατμόσφαιρα του δίσκου. Το Exercises in Futility είναι μακράν ο καλύτερος μπλακ μέτσαλ δίσκος που άκουσα φέτος και η δεύτερη θέση στο τσοπ τσουέντυ την κερδίζει με την αξία του.
No comments:
Post a Comment