Το νούμερο είκοσι της οδοιπορικής Blogovision με βρίσκει στο δρόμο για τη Σουηδία. Είκοσι μέρες μένουν πριν την ολοκληρωτική αποτροπή του brain drain και την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Απλωμένη στην ατελείωτη επίπεδη σουηδική στέπα, πίσω από βουνά από ατελείωτο κίτρινο μεταλλικό τυρί, βρίσκεται η μεγαλύτερη δύναμη πυρός που θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος. Αυτή των Judas Priest. Μπορεί να ξανανιώνουν για ν-οστή φορά, μπορεί να έχει μείνει μόνο ο Ian Hill από τα ιδρυτικά μέλη και φυσικά να παραμένει και ο Metal God αλλά με την έναρξη της τελευταίας περιοδείας το θρυλικό κιθαριστικό δίδυμο των Tipton/Downing αποτελεί παρελθόν. Τρομερός ο Faulkner αλλά για εμάς που έχουμε συνηθίσει στη φέτα Βαλμά σε διαστάσεις 20cm x 10cm x 10cm οποιαδήποτε απόκλιση έστω και χιλιοστού αποτελεί ιεροσυλία. Το δια ταύτα είναι όμως ότι το Firepower είναι ένας παραδοσιακός δίσκος Judas Priest αρκετά φρέσκος και δυναμικός, αντάξιος του ονόματος τους. Αυτά και καλή Blogovision να έχουμε.
O Μέτσαλ Σεφ προτείνει Rising from the Ruins και φέτα Βαλμά γιατί σαν την Χαλκιδική δεν έχει.
No comments:
Post a Comment