Έχω βάλει καφέ, βουτάω κουλουράκια, σαλόνι χαλαρώνω τσόκο μαροκάνα και έξω χιονίζει. Στα ηχεία παίζει το Siraly από το καινούριο δίσκο των Thy Catafalque, Meta και αναρωτιέμαι ποιος θεούλης έφτιαξε αυτό το ορθόδοξης νοοτροπίας εξώφυλλο με τον Μέγα Ελαφίο και την Αγία Αλεπού, ένα ράντομ ανεμόμυλο και τρεις σιχαμένους γλάρους; Το mindfuck συνεχίζεται γιατί όλοι οι στίχοι είναι στα ουγγρικά. Μπορεί η Malev να έκλεισε αλλά ακόμα θυμάμαι το πόσο δύστροπη ήταν η γραφή και η ομιλία τους. Είτε μου λέγαν ευχαριστώ πολύ είτε σε μακερωσω το ίδιο μου φαίνονταν. Για να περάσω στο παρασύνθημα το Meta είναι κάτι μεταξύ μπλακ μέτσαλ, φολκ και ελεκτσρόνικα και είναι απίστευτα καλό, άσχετα αν δεν καταλαβαίνω Ελάφι τι λένε. Η παραγωγή του δίσκου έχει βάθος αλλά και κατάλληλο όγκο, τα ντραμς είναι προγραμματισμένα, χαουέβερ τέτοιου είδους παραγωγές είναι από τις αγαπημένες μου. Το Meta είναι τόσο ετερόκλητος δίσκος και συνάμα ρέει τόσο φυσικά που φαίνεται απολύτως λογικό να περάσεις από το Siraly που είναι φολκ στο μπλακ μέτσαλ όλεθρο του 10⁻²⁰ Ångström ή να ακούσεις το Malmok Jarnak που είναι είκοσι ολόκληρα λεπτά χωρίς να βαρεθείς. Το Meta είναι από τους πιο ενδιαφέροντες δίσκους που άκουσα για φέτος και αν δε με πιστεύετε δεν έχετε παρά να πατήσετε το μεγάλο κομβίο που εσοκλείει άσπρο τριγωνάκι από κάτω.
No comments:
Post a Comment